Standardy Ochrony Małoletnich

Wprowadzamy STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH, których naczelnym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa małoletnim.

Standardy ochrony małoletnich obejmują:

I. Podstawy prawne
II. Definicje
III. Zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim, a pracownikiem
Zachowania niedopuszczalne wobec małoletniego
IV. Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia małoletnich
V. Zasady i procedury podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego
VI. Zasady ustalenia planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdy
VII. Zasady ochrony wizerunku dziecka
VIII. Zasady przeglądu i aktualizacji standardów ochrony małoletnich
IX. Zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym standardów ochrony małoletnich do zaznajomienia się z nimi i monitorowanie ich stosowania
X. Zapisy końcowe
XI. Załączniki

Standardy Ochrony Małoletnich

I. PODSTAWY PRAWNE

Działając na podstawie:
1. Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej (Dz.U. z 2021 r. poz. 1249 oraz z 2023 r. poz. 289 oraz 535)
2. Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 września 2011 r. w sprawie procedury „Niebieskie Karty” oraz wzorów formularzy „Niebieska Karta” (Dz. U. poz. 1870)
3. Ustawy z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz.1606)
4. Ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 900)
5. Ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1781)
6. Konwencji o prawach dziecka (Dz.U.1991 nr 120, poz. 526)
7. Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych (Dz.U. 2012, poz. 1169)
8. Ustawy z 13.05.2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1304 ze zm.) – art. 22b, art. 22c.

informuję, iż z dniem 15.08.2024 roku w Logos therapy Centrum Wspierania Rozwoju Ewelina Żurek ul. Wąwozowa 30/1 02-796 Warszawa

wprowadzone zostały STANDARDY OCHRONY MAŁOLETNICH, których naczelnym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa małoletnim, dbałość o ich dobro, uwzględnianie ich potrzeb i podejmowanie działań w ich jak najlepszym interesie. Każdy pracownik i współpracownik, zobowiązuje się traktować dziecko z szacunkiem i empatią, zobowiązuje się respektować jego prawa, uwzględniać jego potrzeby oraz dostosować wymagania do indywidualnych potrzeb rozwojowych oraz możliwości psychofizycznych dziecka, w tym stosować odpowiednie metody i formy pracy oraz poziom komunikacji do dziecka ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz dziecka z niepełnosprawnością.

Standardy ochrony małoletnich są jednym z elementów systemowego rozwiązania ochrony małoletnich przed krzywdzeniem i stanowią formę zabezpieczenia ich praw. Niniejszy dokument określa standardy stanowiące zbiór zasad i procedur postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa dziecka, a jego najważniejszym celem jest ochrona małoletnich przed różnymi formami przemocy oraz budowanie bezpiecznego i przyjaznego środowiska.

II. DEFINICJE

1. Dane osobowe – informacje dotyczące pracowników, współpracowników oraz podopiecznych umożliwiające ich pełną identyfikację.
2. Właściciel – osoba kierująca gabinetem i zatrudnionymi oraz współpracującymi tam pracownikami.
3. Pracownik – osoba zatrudniona w gabinecie na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, wolontariusz, stażysta, praktykant.
4. Małoletni - każda osoba, która w świetle prawa nie uzyskała pełnoletności.
5. Dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych - dzieci, które uczestniczą w zajęciach organizowanych w gabinecie celem rozpoznania i zaspokajania potrzeb rozwojowych oraz edukacyjnych wynikających z następujących czynników: niepełnosprawności, specyficznych trudności w uczeniu się, zaburzeń komunikacji językowej oraz trudności adaptacyjnych, które wynikają z różnic kulturowych lub ze zmiany środowiska edukacyjnego.
6. Instytucja – każda firma/organizacja/instytucja współpracująca z gabinetem.
7. Standardy – Standardy Ochrony Małoletnich.
8. Rodzic/Opiekun – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny, albo inna osoba uprawniona na podstawie przepisów lub orzeczenia sądu.
9. Terapeuta – osoba prowadząca zajęcia o charakterze terapeutycznym/dydaktycznym.
10. Zgoda rodzica/opiekuna - zgoda, co najmniej jednego z rodziców małoletniego (w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinno-opiekuńczy).
11. Krzywdzenie - popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka oraz każde zamierzone lub niezamierzone działanie albo zaniechanie, które negatywnie wpływa na rozwój fizyczny lub psychiczny dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym rodzica/opiekuna, pracownika gabinetu/poradni i/lub osoby trzecie.

III. ZASADY ZAPEWNIAJĄCE BEZPIECZNE RELACJE MIĘDZY MAŁOLETNIM, A PRACOWNIKIEM

Podstawową zasadą relacji między małoletnim, a pracownikami i współpracownikami gabinetu jest działanie dla dobra dziecka, z poszanowaniem jego godności i intymności, z uwzględnieniem jego emocji i potrzeb.

Standardy określające zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim, a pracownikiem:

przestrzeganie przepisów prawa powszechnie obowiązującego, w szczególności praw dziecka i praw pacjenta;
traktowanie małoletniego z szacunkiem i empatią, z uwzględnieniem aktualnych trudności, problemów oraz indywidualnych potrzeb;
wyznaczanie jasnych i klarownych granic oraz oczekiwań względem małoletniego, konsekwentne ich przestrzeganie oraz stanowcze reagowanie na zachowania niepożądane;
reagowanie w sposób adekwatny do sytuacji i możliwości psychofizycznych małoletniego;
dostosowanie metod i form pracy do wieku, stanu zdrowia, indywidualnych potrzeb i możliwości psychofizycznych małoletniego;
równe traktowanie małoletniego bez względu na wiek, płeć, orientację seksualną, niepełnosprawność, status społeczny, kulturowy, religijny i światopogląd;
kontaktowanie się z małoletnim wyłącznie w godzinach pracy gabinetu;
podejmowanie czynności wyłącznie o charakterze diagnostycznym i terapeutycznym;
każdorazowo uprzedzanie o zamiarze i przebiegu wszelkich podejmowanych działań, szczególnie tych wymagających bezpośredniego kontaktu z małoletnim;
przekazywanie informacji małoletniemu w sposób jasny, klarowny i rozumiały, dostosowanie poziomu komunikacji do ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi;
uzyskanie zgody rodzica/opiekuna na wykonywanie czynności wymagających bezpośredniego kontaktu z małoletnim;
uzyskanie zgody rodzica/opiekuna na utrwalanie wizerunku dziecka poprzez filmowanie, nagrywanie głosu, fotografowanie w celach zawodowych;

Zachowania niedopuszczalne wobec małoletniego:

stosowanie wobec małoletniego jakiekolwiek formy przemocy fizycznej i/lub psychicznej;
zachowania wzbudzające poczucie zagrożenia i/lub noszące znamiona przemocy fizycznej (popychanie, uderzanie, krępowanie, wykręcanie rąk, duszenie, kopanie, szarpanie);
erotyzowanie relacji (flirt słowny, dwuznaczny żart, zły dotyk, wyzywające spojrzenie);
seksualizacja relacji (obcowanie płciowe i inne czynności seksualne);
słowne zastraszanie, upokarzanie, poniżanie, wyśmiewanie, ironizowanie;
proponowanie małoletniemu alkoholu, wyrobów tytoniowych oraz innych nielegalnych substancji oraz stosowanie ich przy małoletnim;
obniżanie i niszczenie poczucia własnej wartości poprzez negatywne ocenianie, negowanie uczuć, wzbudzanie poczucia winy, nieadekwatne reakcje;
ignorowanie i/lub bagatelizowanie potrzeb, obaw i leków dziecka np. strachu przed badaniem;
szantażowanie, zastraszanie, podnoszenie głosu celem nakłonienia do współpracy;
ujawnianie informacji wrażliwych oraz danych osobowych małoletniego.

IV. ROZPOZNAWANIE I REAGOWANIE NA CZYNNIKI RYZYKA KRZYWDZENIA MAŁOLETNICH

Pracownicy i współpracownicy gabinetu posiadają odpowiednią wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.

Zwracając szczególną uwagę na występowanie w zachowaniu małoletniego sygnałów świadczących o krzywdzeniu, w szczególności o możliwości popełnienia przestępstwa wskazanego w definicjach pod hasłem „Krzywdzenie”.

Uwagę pracownika powinny zwrócić między innymi następujące zachowania:

dziecko ma widoczne obrażenia ciała (siniaki, ugryzienia, rany, złamania), których pochodzenie trudno jest wyjaśnić, obrażenia mogą być w różnej fazie gojenia;
podawane przez dziecko wyjaśnienia dotyczące obrażeń wydają się niewiarygodne, niemożliwe, niespójne, dziecko często je zmienia;
dziecko wyraźnie boi się rodzica lub opiekuna;
dziecko unika wyjścia z gabinetu, przedłuża czas powrotu do domu;
dziecko wzdryga się, odsuwa, kiedy podchodzi do niego, dotyka je osoba dorosła;
dziecko cierpi na powtarzające się dolegliwości somatyczne: bóle brzucha, bóle głowy, mdłości, wymioty itp.;
dziecko jest bierne, wycofane, uległe, przestraszone, depresyjne itp.;
dziecko zachowuje się agresywnie, buntuje się, samookalecza się itp.;
dziecko nadmiernie zakrywa ciało, jest ubrane niestosownie do sytuacji i pogody, nie chce zdjąć wierzchniej części garderoby, nie chce się przebierać;
nastąpiła nagła i wyraźna zmiana zachowania dziecka widoczna m.in. podczas zabawy
pojawiają się niepokojące wytwory pracy twórczej dziecka, niewystępujące wcześniej
dziecko moczy się bez powodu, w konkretnych sytuacjach lub na widok określonych osób
dziecko otwarcie mówi o przemocy

Jeżeli z objawami u małoletniego współwystępują określone zachowania rodziców lub opiekunów, to podejrzenie, że dziecko jest krzywdzone jest szczególnie uzasadnione.

Niepokojące zachowania rodziców to:

rodzic/opiekun podaje nieprzekonujące lub sprzeczne informacje na temat dziecka lub odmawia wyjaśnień przyczyn zaobserwowanych obrażeń;
rodzic/opiekun odmawia, nie utrzymuje, unika kontaktów z osobami zainteresowanymi losem dziecka, w tym pracownikami gabinetu;
rodzic/opiekun mówi o małoletnim w negatywny sposób, obwinia, poniża, strofuje dziecko na osobności oraz w obecności osób trzecich;
rodzic/opiekun poddaje małoletniego surowej dyscyplinie, jest nadopiekuńczy lub zbyt pobłażliwy, nie respektuje potrzeb dziecka, odrzuca je;
rodzic/opiekun wyraźnie zaniedbuje małoletniego, nie zaspokaja jego podstawowych potrzeb w zakresie żywienia, higieny i/lub zdrowia;
rodzic/opiekun nie respektuje podstawowych praw dziecka, powodując tym samym zaburzenia jego zdrowia i/lub trudności w rozwoju;
rodzic/opiekun zachowuje się agresywnie wobec małoletniego.

W przypadku zaobserwowania niepokojących zachowań i uzasadnionych podejrzeń dotyczących domniemanego krzywdzenia małoletniego właściciel oraz personel gabinetu w pierwszej kolejności podejmują rozmowę z rodzicami/opiekunami przekazując informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywują ich do szukania stosownej pomocy. W dalszej kolejności monitorują sytuację i dobrostan dziecka, zwracając szczególną uwagę na poprawność i właściwość relacji zachodzących pomiędzy personelem/opiekunem i dzieckiem.

Właściciel oraz personel gabinetu dysponują danymi kontaktowymi lokalnych instytucji, organizacji i służb, które zajmują się interwencją i pomocą w sytuacjach krzywdzenia dzieci.

Właściciel oraz personel dysponują także informacjami dla dzieci i rodziców na temat możliwości uzyskania pomocy w trudnej sytuacji, w tym numerami bezpłatnych telefonów zaufania dla dzieci i młodzieży i w razie potrzeby udostępniają je dzieciom oraz rodzicom.

Linia pomocy pokrzywdzonym, kontakt:

telefoniczny pod numerem +48 222 309 900 • mailowy pod adresem info@numersms.pl
czat i wideorozmowa na stronie www.numersos.pl

Niebieska linia, kontakt:

infolinia pod numerem 800 120 002
mailowy pod adresem niebieskalinia@niebieskalinia.info
listowny pod adresem Al. Jerozolimskie 155 02-326 Warszawa

Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży, kontakt:

telefoniczny pod numerem 116 111

V. ZASADY I PROCEDURY PODEJMOWANIA INTERWENCJI W SYTUACJI PODEJRZENIA KRZYWDZENIA LUB POSIADANIA INFORMACJI O KRZYWDZENIU MAŁOLETNIEGO

W przypadku podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone lub zgłoszenia takiej okoliczności przez dziecko lub opiekuna dziecka, pracownik ma obowiązek sporządzić notatkę służbową i przekazać uzyskane informacji właścicielowi gabinetu. Notatka musi mieć formę pisemną lub mailową, nie dopuszcza się do sporządzania i przekazywania notatki w formie ustnej.

Właściciel, jako osoba odpowiedzialna za składanie zawiadomień, informuje rodziców/opiekunów o obowiązku zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji (prokuratura, policja, sąd rodzinno-opiekuńczy, najbliższy ośrodek pomocy społecznej). Po poinformowaniu rodziców/opiekunów zgodnie z punktem poprzedzającym właściciel gabinetu składa zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do prokuratury/policji lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny do wydziału rodzinnego i nieletnich sądu rejonowego lub do ośrodka pomocy społecznej (wypełniając wniosek stanowiący załącznik do niniejszego standardu).

Do udziału w interwencji można zaangażować innych specjalistów, w szczególności psychologów i pedagogów, celem skorzystania z ich pomocy przy rozmowie z dzieckiem o trudnych doświadczeniach. Dalszy tok postępowania leży w kompetencjach instytucji wskazanych w punkcie poprzedzającym. Z przebiegu każdej interwencji sporządza się kartę interwencji.

W przypadku zagrożenia zdrowia lub życia małoletniego albo osoby mu najbliższej, osoba ujawniająca zdarzenie bezzwłocznie dzwoni na numer alarmowy 112. Poinformowania służb dokonuje pracownik, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu zdrowia lub życia, następnie powiadamia właściciela gabinetu i sporządza odpowiednią notatkę służbową.

Procedura postępowania w przypadku podejrzenia, że małoletni jest ofiarą przemocy domowej:

Jeśli osobą przyjmującą zgłoszenie o podejrzeniu krzywdzenia dziecka jest pracownik gabinetu informuje o tym fakcie lub zdarzeniach właściciela. Badane są okoliczności sprawy oraz odbywa się rozmowa z rodzicem, prawnym opiekunem lub osobą z najbliższej rodziny pokrzywdzonego, której sprawa nie dotyczy. Właściciel podejmuje decyzję o wdrożeniu procedury „Niebieskiej Karty” i składa wniosek do odpowiedniej instytucji.

W przypadku zaniedbywania dziecka, poniżania, upokarzania, ośmieszania dziecka, wciągania dziecka w konflikt dorosłych, manipulowania nim, właściciel powiadamia policję, sąd lub zespół interdyscyplinarny do spraw przeciwdziałania przemocy w rodzinie.

Procedura postępowania w przypadku podejrzenia, że małoletni jest ofiarą przemocy ze strony pracownika gabinetu:

Osoba podejrzewająca krzywdzenie dziecka w gabinecie zgłasza problem właścicielowi, który podejmuje działania w celu zbadania sprawy: rozmowa z dzieckiem, rozmowa z pracownikiem, rozmowa z innymi pracownikami na temat zdarzenia, obserwacja pracownika itd. Właściciel powiadamia także o zaistniałej sytuacji rodziców lub prawnych opiekunów dziecka.

Właściciel, po potwierdzeniu informacji, podejmuje działania zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa ogólnego i prawa pracy, stosuje karę porządkową, zawiadamia prokuraturę lub kieruje sprawę do komisji dyscyplinarnej.

W przypadku, gdy podejrzenie krzywdzenia zgłaszają rodzice lub opiekunowie prawni dziecka Właściciel może zaproponować zdiagnozowanie zgłaszanego podejrzenia. W zależności od sytuacji Właściciel informuje rodziców i dziecko o poczynionych ustaleniach i możliwych formach pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a wobec pracownika podejrzanego o krzywdzenie dziecka zostają wyciągnięte odpowiednie konsekwencje prawne.

Procedura postępowania w przypadku podejrzenia, że małoletni jest ofiarą przemocy ze strony innego małoletniego (dziecka, przed ukończeniem 18 roku życia):

W przypadku zaobserwowania sytuacji przemocowych pomiędzy dziećmi, pracownik zobowiązany jest do natychmiastowej reakcji i stosownej interwencji polegającej na powstrzymaniu eskalacji konfliktu i zachowań niedozwolonych. Decyzje dotyczące konkretnego dziecka powinny uwzględniać również bezpieczeństwo pozostałych dzieci czynnie bądź biernie uczestniczących w konflikcie.

W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko przebywające gabinecie np. na zajęciach grupowych bądź w placówce edukacyjnej należy przeprowadzić rozmowę z dzieckiem podejrzewanym o krzywdzenie oraz jego opiekunami, a także oddzielnie z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu i jego opiekunami. Ponadto należy porozmawiać z innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu. W trakcie rozmów należy dążyć do ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka krzywdzonego.

Właściciel gabinetu organizuje spotkanie/a z opiekunami dziecka, którym przekazuje informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb oraz o sposobach reakcji na zdarzenie (poinformowanie sądu rodzinnego, poinformowanie szkoły, poinformowanie opiekunów dziecka krzywdzącego).

VI. ZASADY USTALENIA PLANU WSPARCIA MAŁOLETNIEGO PO UJAWNIENIU KRZYWDY

W sytuacji ujawnienia krzywdzenia małoletniego właściciel samodzielnie lub we współpracy z innym pracownikiem wybranym przez siebie, opracowuje plan wsparcia małoletniego. Wsparcie obejmuje przede wszystkim współpracę z instytucjami pomocowymi oraz objęcie małoletniego szczególną opieką wynikającą z potrzeb w sytuacji kryzysowej na terenie gabinetu.

Właściciel tworzy Indywidualny Plan Działania (stanowiący załącznik niniejszej procedury), który jest przechowywany w aktach dziecka, będzie on zawierał informacje o podjętych działaniach oraz o czasie trwania wsparcia. Plan wsparcia obejmuje różne formy pomocy, w tym pomoc prawną, psychologiczną, socjalną, pedagogiczną, medyczną, logopedyczną, fizjoterapeutyczną uwzględniając także współpracę interdyscyplinarną.

Wsparcia w postaci rozmowy/propozycji skorzystania z instytucji pomocowych w sytuacji kryzysowej udziela się również w razie potrzeby rodzicowi/opiekunowi prawnemu dziecka.

VII. ZASADY OCHRONY WIZERUNKU DZIECKA

Właściciel zapewnia najwyższe standardy ochrony danych osobowych dzieci zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Uznaje prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia także pełną ochronę wizerunku dziecka.

Pracownikom gabinetu nie wolno w celach prywatnych utrwalać wizerunku dziecka, a także umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) na terenie gabinetu bez pisemnej zgody rodzica/opiekuna dziecka. W celu uzyskania zgody, o której mowa powyżej, właściciel może skontaktować się z rodzicem/opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania zgody.

Upublicznienie przez pracownika wizerunku dziecka utrwalonego w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody opiekuna dziecka. Niedopuszczalne jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych do opiekuna dziecka – bez wiedzy i zgody opiekuna.

VIII. ZASADY PRZEGLĄDU I AKTUALIZACJI STANDARDÓW OCHRONY MAŁOLETNICH

Standardy ochrony małoletnich obowiązujące w
Logos therapy Centrum Wspierania Rozwoju Ewelina Żurek
ul. Wąwozowa 30/1 02-796 Warszawa

podlegają przeglądowi przynajmniej raz na dwa lata, w terminie ustalonym przez właściciela oraz każdorazowo w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego, a także w razie nowelizacji istotnych aktów prawnych.

IX. ZASADY I SPOSÓB UDOSTĘPNIANIA RODZICOM ALBO OPIEKUNOM PRAWNYM STANDARDÓW OCHRONY MAŁOLETNICH DO ZAZNAJOMIENIA SIĘ Z NIMI ORAZ MONITOROWANIE ICH STOSOWANIA

Dokument „Standardy Ochrony Małoletnich” jest dokumentem ogólnodostępnym dla pracowników, rodziców/opiekunów oraz dzieci. Dokumentacja dostępna jest na stronie internetowej gabinetu i/lub w wersji papierowej u właściciela gabinetu i/lub w poczekalni.

Osobą odpowiedzialną za monitorowanie realizacji niniejszych Standardów jest właściciel. Każdy pracownik został zapoznany z Standardami Ochrony Małoletnich i podpisał oświadczenie (stanowiące załącznik do niniejszych standardów) o zapoznaniu się z nimi.

X. ZAPISY KOŃCOWE

Dokument ten został opracowany na podstawie aktualnie obowiązujących aktów prawnych. Standardy Ochrony Małoletnich zostały zatwierdzone z dniem 15.08.2024r. i wchodzą w życie
W trybie natychmiastowych w dniu ich ogłoszenia.

Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla pracowników, dzieci i ich opiekunów, w szczególności poprzez przesłanie jej tekstu drogą elektroniczną, poprzez zamieszczenie na stronie internetowej gabinetu oraz udostępnianie wydrukowanej wersji w poczekalni.

XI. ZAŁĄCZNIKI